Балжирын ДОГМИД /Ардын Уран Зохиолч, Төрийн соёрхолт, СГЗ/
Олон жилийн тэртээ эмч миний биеийг үзээд “Зүрх чинь тааруухан байна шүү. Анхаараарай! Иймд архи, дарснаас холхон явж, сэтгэлийн хөөрөл бухимдлаа дарж амгалан тайван аж төрөхийг хичээх цаг болжээ. Хэд хоног амьд явья гэвэл нөгөө зохиолч, уран бүтээлчийн романтик зангаа татаж эгэл хүмүүний бодь борог амьдарлаар амьдарч, найз нөхдийн хүрээгээ хумих хэрэгтэй гэх маягийн зөвлөгөө өгөх нь тэр. Түүний харцнаас ажихад хайр дурлалын тухай халгиа цалгиатай шүлэг тэрлэх ч хориотой бололтой.
Багадаа би дайн болоосой, Дандар шиг баатар болох юмсан. Арван японы толгой цавчиж алчихаад архи ууж гайхуулах юмсан гэж дайны жилийн хүүхэд насны гэнэн мөрөөдөлтэй хамт эх орон, газар шорооныхоо төлөө цохилж явсан нөгөө гайхамшигтай гал халуун зүрх минь ингэж ганцхан хормын дотор гурил болох юм гэж хэн яахин санахсан билээ. Хайртай, дотно бүхнээсээ хагацсан миний мэтийн амьтны зүрх яахин эрүүл саруул байхав дээ. Архи, дарс уудаг ч гэсэн шүлэг зохиол бичиж өөрийгөө өөд татан, урлаг уран сайхны ертөнцөд орж, гарч явсныхаа буянаар харин ч овоо хэдэн нас насалсан бус уу гэж бодоход тэрэгний хөгшин морь шиг зүтгэн намайг өдий олон жил чирж яваа хөөрхий муу зүрхэндээ баярлахаас өөр яахсан билээ.
Зүүн уул нь зэрэглээтээд байна ай нанай хө хө хө
Зүглээд очсон чинь үгүй лээ байлаа хө хө хө
Зүүдэн нойрондоо хоёулаа байлаа ай нанай хө хө хө
Зүүдлээд сэрсэн чинь ганцаараа байна хө хө хө
Ийм хатуу, хүтүү зовлонтой шар өдөр, бор хоногийг нулимстайгаа хамт зүрхэн дундуураа урсган унаж, боссон өдий насны эр хүн юуг эс үзэхсэн билээ. Арав алхахгүй амьсгаа бөглөчих гээд айл, саахалтындаа орох нь байтугай гэрээсээ ганцаараа гарахаас ч эмээдэг болов. Хаа нэгэн газар унаад үхчихвэл үр, хүүхэд минь зовно. Энэ олон согтуучуудын нэгэнтэй андуурагдан өөд болсон хойноо эрүүлжүүлэх байранд очиж нүдний булай болж юун магад. Хааяа гадагшаа гарахдаа “нитрогилцерн” гэдэг эм хэлэн доороо тавих. Гурван кг-аас илүү хүнд юм өргөх, өгсүүр өөд газар явах, ширүүн салхины өөдөөс ам, хамраа таглалгүй алхах аюултай гэж эмч нар зөвлөнө. Энэ янзаараа бол агаар амьсгалж, ус уух ч хориотой болох янзтай. Хорвоогийн ус уух хоногийн маань тоо цөөрсөн нь юм бүхнээс илэрхий.
Хөх ногооны будан татаж, хөвчийн модонд хөхөө шувуу донгодохыг сонссон ч ирж яваа цаг биш, буцаж яваа улирал шиг санагдана. Нэг үгээр хэлэхэд үхэл гэдэг үүдэн хоймрын зайд иржээ. Арслантай юу авдарныхаа дотор ороод суусан ч хүн ямар эрлэгийн элчээс нуугдаж чадах биш гэсэн шүү юм бодон яахаа мэдэхгүй арга тасран гэртээ гиюүрэн сууж байсан чинь нэг өдөр “Клиникийн гуравдугаар эмнэлэгийн зүрхний мэс заслын их эмч Дамдинсүрэн намайг яаралтай ир хэмээн утсаар дуудав” . Учрыг нь сайн мэдэлгүй яаран сандран хүрч очвол “Дэлхийн эрүүл мэндийн шугамаар Францын хэсэг эмч нар ирсэн, та тэд нарт үзүүл” гэх нь тэр. Шинжилгээ өгч, үхэхэд гомдолгүй гэсэн гарын үсэг зурж баймаажин оочерт орж, бүдүүн гуяныхаа артерын судсаар дэлэм хэрийн трос шиг урт дурангаар гол судас хийгээд зүрхээ “сэтгүүрдүүлэн” дурандуулах болов. Намайг тэргэн дээр хэвтүүлэн хагалгааны өрөө рүү түрэн оруулах үед Гавьяат жүжигчин дуучин Найдалмааг толгойноос нь бусдыг цагаан даавуугаар бүтээчихсэн өмнөөс түрэн гарч ирэх нь хальт харагдаад өнгөрлөө. Хожим сонсвол зүрхээ сэтгүүрдүүлж, дурандуулна гэдэг бол тийм ч амар хялбар, гар хурууны үзүүрийн ажил биш байсан юмсанжээ. Үйлийн үр нь ирвэл нэг нарийхан судас дотроо хагарахад л ямар ч авралгүйгээр мэс заслын ширээн дээр нүд аних эгзэгтэй шинжилгээ байжээ. Эцэг, дээдсийн минь шүтээн Махгал Таван Гомбо бурхан минь толгой дээр байсан тулдаа л амь аврагдсан гэж боддог. Гэтэл шинжилгээний хариу гарч зүрхний титэм судасны хатуурал, цусан хангамжийн дутагдал гэсэн онош тавигдаж, даруй түргэн Бээжинд очиж хөлийн шилбэний бүдүүн судсаа авахуулж зүрхнийхээ титэм судсыг солиул гэсэн зөвлөгөөг Францын эмч нар өгөв.
Зүрхний титэм судас нарийссан үед эм байтугай мөнхийн ус уусан ч нэмэргүй тул мэс засал хийлгэхээс өөр гарц үгүй ажээ. Сураг сонсвол зөвхөн хагалгааны төлбөр нь ойролцоогоор зуу орчим сая төгрөг бөгөөд үүн дээр хамт яваа хүмүүсийн онгоц, буудал, хоол унд мэтийн бусад зардал, хагалгааны дараах эм тариа, шинжилгээний үнэ, орчуулагчийн хөлсийг нэмбэл багаар бодоход даруй 200 сая төгрөг хэрэгтэй бололтой.
Төгрөгний ханш чанга байх үеийн 200 сая төгрөг гэдэг миний толгойд байтугай ядуухан сумын банкны авдарт багтахааргүй их мөнгө. Ах дүү, үр хүүхдийнхээ орон сууц, машин тэрэг, гялайх цайх бүхнийг үрж зараад, өр зээл хийж байгаад мэс засал хийлгэлээ гэхэд эдгэж, илааршаа ч билүү үгүй ч бил үү хэн мэдлээ.
Үхэх мөрөөрөө үхэхгүй ядарч зутарсан муу сайн ах дүү нараа дэмий нэг хөлдөө чирэн амин зуулгаас нь салгаж, гуйлгачин болгоод цаашаа харвал яах вэ? Ингэвээс арван найман тамын адгийн хар нүхэнд унаж өлсөж, цангах, өвдөж зовохоос ч долоон дор нүгэл болно.
Үүний оронд хажуу хавирганыхаа хүмүүст гай бололгүй, мөрөөрөө явж байгаад нүд анья.
Харин үхэхээсээ өмнө зуслан дээр бариулахаар эхлүүлсэн өвлийн байшингаа яаж ийгээд битүүлж, охиндоо өгөөд дараа нь бурхан хэд хоногийн нас хайрлавал дөчин хэдэн жил бичиж ноороглосон зохиолоо засч редакторлан хэвлэлд бэлтгэе. Хэндээ найдаж ноорог новшоо задгай хэвээр нь үлдээхэв. Хожим хүмүүс учир начирыг нь олохгүй зовно гэж бодоод бага залуугаасаа цоохорлосон бичиг цаасаа онгичин хэд хэдэн номоо хэвлэлд бэлтгэж эхлэв. Охин маань эхээс ганцаараа, нас бага, хань ижилтэй болохын цагтаа үр, хүүхдээ агаар салхинд гаргаг гэхдээ зуслангийн байраа яаралтай бариулж дуусгахын тулд чимх, чимхээр хурааж хуримтлуулсан хэдэн төгрөгөө эмчилгээндээ бус байшиндаа зориулав. Үхсний дараа хойт нас, сүнс сүүдэр гэж байдаг нь үнэн юм бол хорин зургаахан насандаа хорвоогоос буцсан хайрт гэргий Отгонбаяртайгаа диваажингийн цэцэрлэгт уулзах ч юм билүү гэсэн горьдлого төрнө. Энэ ертөнц дээр бурхан, буг чөтгөр байдагт би бат нот итгэдэг учраас бурхан хүнийг хэзээ ч хуурахгүй гэж боддог нэгэн. Орой дээрээ залан, шүтэх бишрэх, хүндэтгэж хайрлах юмгүй хүнийг ямар хүн гэх юм бэ. Миний эцэг цөвүүн цагийн босгон дээр шар шувталсан лам хүн. Би өөрөө шашны төв таван ухаанд боловсроогүй ч Монгол Улсын Их Сургуульд оюутан байхдаа талийгаач Гаадан хамбаар Төвөд хэл бичиг заалгаж, эрдэмтэн зохиолч Сэндэнжавын Дулам багшийнхаа амнаас дорно дахин хийгээд Төвөд, Энэтхэгийн бурхан Шиваашидийн сургааль, гүн ухааны зах зухаас сонссон, хүзүүндээ сахиустай амандаа маань мэгзэмтэй хүмүүн учраас, өөрийнхөө зөн совин, зүүд нойрондоо үзсэн харсандаа итгэдэг, түүнийг шинжиж тайлахыг хичээдэг, номыг нь сураагүй ч номхоныг нь сурсан. Сэтгэлийнхээ элдэв ад, дэвийг номхотгож чаддаг нэгэн билээ. Хүн бүхэнд архичин ч бай, хулгайч ч бай аав, ижий хоёр гэдэг амьд бурхан буй бөгөөтөл зарим нэгэн хүн бурхныг их холоос эрээд байдаг нь надад сонин санагддаг. Жишээ нь: Усанд унаад живж үхэх гэж сандарч байгаа хүнийг гараас нь татаж гаргасан ачтан бол яавчиг амьд бурхан мөнөөсөө мөн гэдэгт би итгэдэг. Талын малчны гэрт төрж, малын дэргэд өссөн болоод ч тэр үү алдрай бага наснаасаа бусдын зовлонг хуваалцан нулимс унагаадаг өрөвчхөн хүүхэд байсан учраас ийнхүү миний зүрх оёг өвчтэй болсон ч байж магадгүй гэсэн нэгэн онош өөртөө тавив. Эмчлүүлэх мөнгөгүйгээс үхэхээс өөр аргагүй болсон би бээр өвчнийхөө онош эмчилгээний тухай гэр орныхондоо тодорхой ярьсангүй. Арав алхаж чадахгүй амьсгаа бөглөчих гээд байгаа миний эрүүл мэндийн байдлыг эхнэр маань эмчээс дутуугүй мэдэж байсан ч дээшээ тэнгэр хол, доошоо газар хатуу тул хэрхэн яахсан билээ. Дэмий л сандрахдаа уран бүтээлийн тоглолт хийж хэдэн төгрөг олох тухай ярихад нь би түүнийг нь дэмжээгүй тул нутгийн зөвлөлийн дарга нартай уулзаж, тус дэм үзүүлэхийг гуйсан сураг сонсогдов оо. Хэдэн курс эм уугаад үз. Тэгээд биеийн чинь байдлыг харж байгаад хэрхэхийг шийдье гэж эмч нар хэлсэн. Миний хонгор сандрах хэрэггүй гэвэл эхнэр маань нулимсаа арчин “ Чингис хааны тухай ном бичсэн дэлхийн олон том зохиолчид бүгд үхсэн гэдэг. Манай зохиолчдоос “Мөнх тэнгэрийн хүчин дор болон Чингис хааны нууц түүх зэрэг бүтээл хийсэн Д.Маам, С.Эрдэнэ, Сан.Жаргалсайхан нарын хэд хэдэн хүн өөд болсон. Та Галдан бошигтын тухай “Үхэл ирвээс үл эмээтүгэй”, “Бурхны шувуу”, “Хөх тэнгэрийн зарлиг”, “Үхэх хүнд хань хэрэггүй” зэрэг ихэс, дээдсийн тухай хэдэн хатуу тарни мэт зохиол бичсэнээсээ хойш бие чинь муудсан шүү дээ. Үүнээс хойш, түүнээс цааш битгий тийм бэлгэ дэмбэрэлгүй хачин нэртэй зохиол бичээрэй хэмээн үглэх болов. Хариуд нь би:
Ингэж л би муу авгайнхаа буянаар өнөөдөр агаар амьсгалж орчлонгийн шороо хөдөлгөж яваа хүндээ гэж ярив.
Хавар болж, хэдэн номоо хэвлэлд бэлтгэн редакторлаж, зуслангийн байшин маань дууссан ч зүрх маань миний санасанчлан тэгтлээ сайжирсангүй. Гэтэл нэг шөнө сонин зүүд зүүдлэв. Миний бие ихэд доройтон өвчин маань хүндэрч мухрынхаа жижиг өрөөнд орон дээр адар ширтэн хэвтэж байх юм. Том өрөөнд хүмүүс найрлаж байгаа бололтой шуугилдан архи, тамхины үнэр сэнгэнэн аяга, хундага харшин тулгах бөгөөд тэнд Говийн догшин ноён хутагт Равжаа, зохиолч Жагдалын Лхагва, Төрийн сүлд зурдаг зураач Ойдов, Эрээнцавын яруу найрагч Данзангийн Нямсүрэн тэргүүтэй олон хүмүүс архинд нилээд халж согтсон бололтой дуу нь өндөр нам болон шүлэг унших дуулдана.
Эх нутаг минь шүлэг шиг сайхан
Эх орон минь дуу шиг сайхан
Эргэх дөрвөн цагт амьд явах сайхан
Эрээн цавд бороо орох сайхан...
Миний орны өмнөх явган ширээн дээр уухгүйг нь мэдсээр байж бурхны тахил адил ганц хундага архи тавьсан нь талийгаачийн зурагны өмнөх идээ будааны дээж мэт ёозгүй харагдана.
Тэдний уншиж байгаа шүлэгний дотроос “ Эргэх дөрвөн цагт амьд явах сайхан” гэсэн мөр миний чихнээ ертөнц дээр төрсөн хүн гэдэг амьтан сав үүрч, саваа тулсан гуйлгачин ч байсан хорвоогийн наран дор амьд явахын үнэ цэнийг мах цусанд минь шингэтэл мэдрүүлэв. Лхагва опер хоолойгоор:
Алтан гургалдайн хоолойгоор
Алсаас чи минь дуулна
Аялгуут зөөлөн эгшгээрээ
Алаг зүрхийг минь жаргуулсан хэмээн чулуу гүүплэж байгаа юм шиг нүргэлүүлэн дуулна.
-Ноён хутагтыг ирсэн дээр нөхрийнхөө хойтохыг уншуулж, сан тавиулбал яасан юм бэ гэж нэг нь согтуурхан өгүүлэхэд:
-Ноён хутагт : “Чи амьд сэрүүн хүний хойдохыг уншдаг гэж ямар чөтгөрөөсөө дуулаав. Энэ хүн чинь чиний санаснаар үхэхгүй. Битгий эрт баярла гэж хэлэх нь их л тод сонсогдов.
Найр эхэлсэн шигээ гэнэт тарж, ирсэн хүмүүс уван цуван гарав. Ноён хутагт миний өрөөнд орж ирээд, судсыг минь барьж үзсэнээ:
Өглөө босоод урьд шөнө Равжаа хутагт манайд ирж, дарс таалаад ирэх сарын хоринд Хамарын хийд дээр уулзья гэж болзоо тавиад явлаа гэж авгайдаа хэлбэл:
Хүн итгэл үнэмшил, сэтгэхүйгээрээ өөрийгөө удирдаж, биеийнхээ оёг өвчнийг илааршуулж эдгэрүүлж болох тухай сэтгэлзүйн онол байдаг. Та их шүтлэгтэй хүн үү гэж зарим хүн надаас асуудаг. Миний шүтлэг, ном гүрэм гэж юу байхсан билээ. Яг үнэнээ хэлэхэд бурхан байдаг гэдэгт л итгэдэг, хуучнаар бол мухар сүжигтэй мунхаг эр. Ноён хутагт Равжааг шүтэж, шүлэг зохиолыг нь уншдаг, түүний тухай “Догшин хутагтын сахиус”, “Чонын дурлал буюу оосор бүчгүй орчлон” гэсэн хоёр кино зохиол бичиж дэлгэцэнд гарган олны мэлмий, сонорт хүргэснээс өөр хэлэх гавьтай юм ховорхон ийм л нэгэн хүн. Хэрхэн яаж өвчнөөсөө салсан тухай энэ бяцхан “үлгэр” –ээ нэг удаа өөрийн танил нэг том эрдэмтэнд итгээд ярьсан чинь “Энэ зохиолчид гэдэг улс дандаа хүн үнэмшихийн аргагүй элдвийн юм зохиох юм” гэж урмыг маань хугалсан. Түүнээс хойш би энэ тухай хүнд ам ангайхаа больсон.
Миний үнэн, худал хэлсний алин болохыг “Гуравдугаар эмнэлгийн зүрхний мэс заслын тасгийн компьютерт хадгалагдаж буй архивын зураг болон Лхагвасүрэн, Дамдинсүрэн гэдэг хоёр их эмч гэрчилнэ буй заа.
Хэн хүн үнэмшиж итгэхэд төвөгтэй юмыг яах гэж бичээд байгаа юм бэ гэж зарим нь бодож магадгүй ээ.
Тэгвэл энэ хорвоо дээр бидний тэр бүр мэддэггүй мөртлөө мэдүүштэй, ядарсан сандарсан үед аминд орох шинжлэх ухаан ч тайлж тайлбарлаж чадахгүй олон юм байдаг юм шүү гэдгийг энэ бяцхан өгүүлэл мэтээрээ эрхэм мэргэн уншигч танаа хэлэх гэсэн юм.
Сарны гэрэлд шүлэг тэрлэхэд нь
Сакурагийн цагаан цэцэг дэлгэрдэг
Равжаа хутагтын оюуны зул нь
Арван тавны саран ч юм уу даа
“Үлэмжийн чанар”-ыг хуурданхан хурайланхан суухад
Үүл нь гарч бороо шивэрдэг
Равжаа хутагтын нутаг нь хө
Ар Халхын Утай, Гүмбэн ч юм уу даа ...
2016 оны 1-р сарын 13
Улаанбаатар хот
Манай сайт таньд таалагдаж байвал мөн сайтад нийтлэгдсэн мэдээ мэдээлэлийг түргэн шуурхай уншихыг хүсвэл "LIKE" дарнауу |